hoevaak blijvende klachten burnout

Het komt voor. Maar hoe vaak is helaas niet te zeggen.

kunt u wel zeggen of het vaak voorkomt?

Het komt wel regelmatig voor helaas.

Ik ben zelf ervaringsdeskundige, want ik kamp nog steeds met klachten na mijn burn-out. Ik heb in 2011 een burn-out gehad, die niet is herkend door de artsen. Daarom ben ik daar te lang mee blijven lopen, daarna ben ik in behandeling gegaan en is het een tijdje beter gegaan. Helaas heb ik weer vanalles meegemaakt zoals privé als werk, waardoor ik nu in een depressie beland ben. Ook dit is niet goed herkend door de artsen, waardoor ik waarschijnlijk blijvende klachten heb en niet meer goed kan functioneren. Dit is heel lastig, vooral omdat het te lang duurde voordat ik geholpen ben.

Wat vervelend voor je Femke, kun je vertellen hoe dat voelde om een burnout te hebben? Ben je dan echt 24/7 gestrest of heb je ook goede niet gestreste dagen er tussen in?

Ik had bij mijn burn-out de hele tijd, dag en nacht last. Overdag was ik steeds aan het piekeren, had stressgevoelens, kon nergens meer van genieten, ik had geen eetlust meer, veel hoofdpijn en nekpijn. ‘s Nachts lag ik vaak wakker, ook weer piekeren, als ik sliep wakker worden met hartkloppingen. Toen kwam dat van mijn werk, dat is verminderd door er over te praten met een coach. Ik moest prioriteiten leren stellen, aangeven als het teveel werd. Dat heb ik gedaan met onbegrip van mijn leidinggevende en collega’s (omdat ze dat niet gewend waren van mij…), waarna ik voor mezelf heb gekozen en ontslag heb genomen. Dat was een goede beslissing totdat er privé vanalles gebeurde, waardoor de bovengenoemde gevoelens weer terugkwamen maar nu met meer geestelijke en lichamelijke klachten ofwel een depressie. Hiervoor krijg ik online therapie via PsyQ. Ik heb soms redelijke dagen, maar toch veel slechte dagen. Ik probeer per dag te leven en niet teveel te plannen, omdat me dat onrust geeft. Het leren denken aan mezelf is moeilijk voor me, uit de therapie is gebleken dat ik hooggevoelig (HSP) ben, dat geeft wel veel duidelijkheid. Misschien voor jou ook een tip om eens een online test voor HSP te doen, omdat je dan eerder gevoelig bent voor een burn-out of depressie. Hoe lang heb je al een burn-out? En wat voor training/therapie krijg je daarvoor?

Wow! Wat een vervelende periode dat geweest moest zijn zeg.
Net zoals bij jou is ook bij mij de burnout niet erkend door de huisartsen. Ik heb mijn klachten niet zo erg als jij dat had. Uit een IQ test uit 2011 bleek dat ik een hoogbegaafd IQ had. Zo voelde ik mij ook. Ik kon vlot praatten en loste problemen snel en gemakkelijk op. Maar in 2013 werd mijn zowel werk als privé situatie enorm vermoeilijkt. Ik kreeg veel deadlines opgesteld op het werk waardoor ik snel in de stress vloog. Thuis had ik problemen met mijn ouders. Het contact tussen mijn vader liep ten zeerste slecht en wij hadden dan ook dagelijks ruzie. Uiteindelijk begon ik mij vermoeid, ongemotiveerd en onzelfverzekerd te voelen. Ik begon angstig te worden. Ik begon telkens mijn dag goed, maar was heel gevoelig voor de kleinste kritiek van mijn vader uit angst voor escalatie. Ik werd dan heel emotioneel. Ik durfde niet te werken omdat ik dacht dat ik door mijn stress dom was geworden (doordat er altijd werd gezegd dat stress effect heeft op de hersenen). Ik begon te werken, lezen, praten puur alleen omdat ik het gevoel had dat ik het niet meer zo goed kon als voorheen door de stress. Toen ik in 2014 weer een IQ test aflegde en daarop 94 scoorde, kwam dat eigenlijk als een soort bevestiging van mijn waanideeën aan. Ik voelde mij dom en waardeloos en telkens als ik weer terugdenk aan voor 2013 wordt ik bedroefd. Op zich heb ik nu goede dagen en doe ik wat ik wil maar ik ben enorm gevoelig voor dit soort onderwerpen. Het moment dat ik denk aan stress of de gevolgen ervan ga ik erover piekeren en raak ik angstig. Dit gaat dan niet meer gemakkelijk weg en zit in mijn hoofd tot de volgende ochtend. Ook de dingen die ik leuk vind om te doen interesseren mij minder. Ik zit dan te denken hoe dat kan komen. Bijvoorbeeld door vermoeidheid, misschien door het ouder worden maar ook een misschien wel door mijn burnout. Het feit dat je daar moeilijk of geen antwoord kan krijgen stoort mij mateloos. Het gaat anders wel om mijn leven en om de dingen die ik voorheen geweldig vond om te doen. Het frustreert mij enorm. Ik vind het dan ook van grote steun dat ik nu met iemand kan schrijven over mij problemen die ongeveer het zelfde ook heeft meegemaakt. Ik ben momenteel in behandeling bij een psychotherapeut en die heeft een plan om mij antidepressiva voor te schrijven… maar dat kan nog lang duren. Denk je dat mijn klachten een burnout kan zijn of een geval van extreme onzekerheid? Ik voel mij nog steeds dommer dan voorheen. Meer vergeetachtig en wazig in mijn hoofd….maar misschien komt dat omdat ik door mijn onzekerheid gewoon niks meer durf te ondernemen en daardoor mijn scherpheid een beetje ben verloren. Omdat de stimulatie weg is.
In ieder geval vind ik het hartstike fijn om met je hierover te kunnen schrijven.

Mag ik ook vragen waarover je aan het piekeren was?

Jasper, dat is ook een heftig verhaal wat je hebt meegemaakt! Ik vind het heel herkenbaar dat je niet meer kunt genieten zoals voorheen, dat heb ik namelijk ook. Ik denk dat jouw klachten een combinatie zijn van een burn-out en onzekerheid. Doordat je burn-out bent geraakt, ben je je zelfvertrouwen verloren, althans dat is bij mij het geval. En doordat je je niet zelfverzekerd voelt, word je onzeker. Ik vind dat ook heel moeilijk om mee om te gaan, ik vertrouw niemand meer inclusief mezelf. Het niet kunnen concentreren, het wazige gevoel in je hoofd, ook dat alles heb ik. Antidepressiva heb ik ook ooit gehad, maar dat zorgde er niet voor dat ik beter in mijn vel zat. Daardoor leefde ik in een soort roes, alsof alles aan me voorbij ging en dat was dus geen optie, vandaar dat ik daarmee gestopt ben. Doordat ik me geestelijk niet goed voel, krijg ik lichamelijke klachten en die worden niet serieus genomen. Dat is dus hetgeen waarover ik veel pieker, ik vraag me af of ik lichamelijk niks mankeer omdat ik zoveel klachten heb. Maar volgens de artsen zit het tussen mijn oren en moet ik leren om beter met mijn angsten om te gaan. Het is heel lastig, omdat geest en lichaam met elkaar te maken hebben. Maar omdat het zo lang duurt, word ik er vaak vervelend van en dat heeft weer zijn uitwerking op mijn omgeving. Ik wil zo niet zijn, maar ik kan er niks aan veranderen!

Hallo Femke, Jasper.
Fijn dat jullie met elkaar van gedachten kunnen wisselen, omdat jullie beiden hetzelfde hebben meegemaakt.

Over lichamelijke klachten:
De opmerking dat het tussen je oren zit, wordt wel vaker gemaakt. Alleen is dat toch een misvatting. Je zou dan gaan denken dat je je de klachten inbeeld.
Maar dat is zeker niet het geval. Stress, spanningen en angst kunnen wel degelijk lichamelijk klachten veroorzaken. Het verschil zit hem alleen in de oorsprong van de klachten.
Ik zal er een voorbeeld van geven.
Druk op de borst, benauwdheid en steken in de linkerborst doen heel snel aan hartklachten denken. Maar deze klachten kunnen dus ook door bijvoorbeeld hyperventilatie worden veroorzaakt. De klachten zijn er echt, maar worden niet door een hartprobleem veroorzaakt maar door hyperventilatie.
En zo zijn er meer voorbeelden van lichamelijke klachten die een psychische oorsprong kunnen hebben, zoals stress, spanningen en vooral angst. De klachten veroorzaken onrust en nog meer angst en zo kom je dus in een vicieuze cirkel terecht.

Voor jezelf is belangrijk dat je ontdekt waar de lichamelijk klachten vandaan komen. Als je ervan overtuigd raakt dat je klachten geen lichamelijke oorsprong hebben, kun je ook beter met de klachten omgaan en veroorzaken zo ook niet zoveel onrust en angst.

Ik zou willen aanraden om de columns over angst eens te lezen. Kijk of je er herkenningspunten in kunt vinden. Doe ook de test die erbij genoemd is.
Doe ook de hyperventilatietest. Dat is namelijk een veel voorkomend probleem bij burnouts, stress, spanningen en angst.

Hier zijn de links. Misschien worden hierdoor een deel van de klachten herkenbaar en beter begrijpbaar

http://www.dokter.nl/dossiers/angsten
http://www.dokter.nl/index.php?option=com_hyperventilatietest

Een antwoord heb ik niet. Heb nu zelf al 4 jaar een burnout met veel lichamelijke klachten. Duizelig hartkloppingen angst geen auto meer durven rijden, boodschappen doen breekt het zweet me uit. Vergeetachtig. Etc etc. In het begin 6 dagen van de week duizelig. Dat is gelukkig minder. Maar werk nog steeds van 13.00 tot 18.00 . Vanaf 9.00 gaat me nog steeds niet lukken.vroeg opstaan tekort slapen is een drama. Ik lees van alles maar niet welke klachten na zoveel jaar ngo steeds hebben. Wordt er soms moedeloos van. Gaat het nog wel over

Ben al 4 keer onderzocht ook 2 keer bij eerste hulp ziekenhuis maar niets kunnen vinden. Elke keer is er toch weer onrust en ik weet dat moet je leren accepteren maar steken overal en zweet aanvallen in de winkel wordt je niet vrolijker van. En het steld je niet gerust

Ook ik heb een burnout gehad en een terugval met onderzoeken waar niks uitkwam .Ik ben gewoon gezond!
Alleen val ik om en heb klachten net als jullie, drukkend gevoel in oren, hoofd. Hartkloppingen, zweten, onstabiel, zweverig, huilerig, onzeker, weinig energie, concentratieproblemen, vergeetachtig en ga zo maar door.
Op mn werk omgevallen en ambulance gekomen; alles is ok. Ik zei : plak ns van die plakkertjes op mn hoofd want daar voelt tniet goed…..
Op eigen initiatief een revalidatietraject voor mensen met n burn out gevolgd en daar geb ik veel baat bij gehad. De grap is; dat toen we mijn antwoorden vergeleken van voor en na de behandeling er lichamelijk niet zoveel veranderd was. Wel het stukje mentaal, psychisch ; ik ben er blij mee. En dan loop je nog tegen een terugval aan; maar ga je er wel anders mee om.