Ik voel niks meer. En ik voel me raar.

Het begon 2 jaar geleden, ik liep buiten en ik voelde mij opeens heel erg verdrietig worden uit het niets zo erg, dat ik niet meer wou leven. En ik voelde me heel erg vaag worden. Alles ziet er raar uit. Het klopt voor mij gevoel niet. Tegenwoordig kan ik niet eens meer verdriet voelen. Ik voel geen blijdschap, als ik lach dan voel ik dat niet. Ik voel eigenlijk helemaal niks. Alles wat ik leuk vond zoals gamen/skateboarden/uitgaan doe ik allemaal amper. Omdat ik dat allemaal opeens niet meer zie zitten. Ik doe het heel erg met tegenzin om de tijd sneller te laten gaan. Zo dat ik weer naar bed kan. Ook ben ik heel erg onzeker en ben ik de hele tijd bang dat ik faal. Bijvoorbeeld als er een auto aankomt bij het zebrapad dan wacht ik op een afstand, want ik vind het ongemakkelijk als een auto op mij moet wachten bij het zebrapad, ik durf niet meer te rennen om openbaar vervoer te redden omdat ik bang ben dat ik het niet red en wat mensen dan over me zullen denken, of me zullen uitlachen, zo was ik 2 jaar geleden niet. Ik heb ook geen motivatie meer om dingen te doen. Ik probeer soms uit te gaan maar dan ga ik na 15 minuten al weer naar huis. Of als ik met vrienden afspreek wat ik ook niet vaak doe, dan zit ik liever thuis. Ik merk ook dat ik mezelf niet thuis voel op deze planeet. Ik voel me gewoon een alien voor mijn gevoel. Ik voel me ook niet hier. Ik heb ook ’t gevoel wanneer ik wakker word alsof gisteren niet gebeurd was. Ik heb ook vaak dat ik ’t gevoel heb dat dingen nooit het zelfde eruit zien. Zoals de wereld lijkt de hele tijd anders uit te zien, elk object. Ik herken mezelf niet in de spiegel. m’n eigen stem niet. En als ik in de spiegel kijk weet ik wel dat ik dat ben, maar ik voel die connectie niet. Ik heb alleen maar vage dromen en ik verzorg mezelf nu iets beter, maar ik heb een periode gehad dat ik helemaal niks meer aan mezelf deed. Ik poetste m’n tanden niet. Ik wou ook bijna nooit douchen. Alles met tegenzin. Ik probeer het nu. Maar als nog is het moeilijk. Ik voel ook geen sfeer aan. Dus als ik thuis ben voelt het niet niet zo. Dingen zoals kerst en gezelligheid en dat soort dingen waar ik me altijd heel erg fijn bij voelde voel ik ook niet. Ik voel me gewoon heel erg verdoofd. En ik ben ook vaak heel erg verward. Want de wereld voelt niet als mijn plek. Ik voel me niet meer wie ik was. Ik voel me ook een compleet ander mens. En veel dingen interesseren mij ook niet meer.