koud been aan linkerkant

Ik ben 32, 1,80 mtr, gewoon gebouwd. Ik heb vorig jaar augustus een werkongeval gehad waarbij ik met een enorme smak over het asfalt knikkerde. Resultaat dikke knie, open wondes overal, krukken en een maand thuis. Fotos genomen en alles, niks op te vinden. Wat wel zichtbaar was, was dat mijn knieschijf niet gebroken was en het mijn meniscus ook niet was. Dus het word een kneuzing genoemd. Nu ben ik dadelijk een jaar verder en nog altijd kan ik niet alles en speelt die knie om de zoveel tijd op. Erop steunen in kniezit of hurkzit is nog altijd heel erg gevoelig. Een week nadat ik eindelijk terug aan het werk was, knalde ik weer tegen de vlakte. Zelfde knie een voet waar niet op te staan was zonder een messteek en weer helemaal open. Nu merk ik dat sinds een x aantal maanden mijn been koud is. Ijskoud wel te verstaan. Alsof ik letterlijk met een been in een bak ijs zit. Het duurt ook lang eer het is opgewarmd en het is snel weer terug. Beweging maakt het niet warmer direct. Ik heb al onderzoeken aan datzelfde been gehad wegens beginnend lymfoedeem. Een jaar of drie geleden groeide mijn voet drie a vier keer buiten zijn eigen proporties met alle gevolgen van dien. Ook daar onderzoeken ook daar geen duidelijke oorzaak. Ik heb lopend werk, fysiek bij tijden behoorlijk zwaar. Komt dat koude been nu echt nog altijd van die smakken toen of is er een andere oorzaak. Bij het oedeem bleek dat het niet aan mijn nieren lag en werd me lymfdrainage en steunkousjes aangeraden. Die heb ik niet moet ik erbij zeggen. Dit is niet het enige medische en ik voel me vaak al oud en versleten met de chronische zaken. Ik heb dus ook vijf wervels op elkaar zitten terhoogte van hart en longen, en waar de wervels op elkaar zitten heeft mijn lijf besloten om zelf botoverbruggingen aan te maken, waardoor ik letterlijk vastgroei en mijn ingewanden daarvoor mogen wijken letterlijk. chronisch degeneratief lijden staat het netjes in het dossier, dus dat word alleen maar erger. Opereren is geen optie daar ik tien procent overlevingskans blijk te hebben, dit volgens drie specialisten. En niemand gaat aan een op voorhand doodverklaarde mens opereren natuurlijk. Dus was ik aan het denken dat daar mss iets duwde ofzo waardoor dat been koud is? Dat ik tegen de grond aan smakte kwam volgens mijn dokter door de snelwerkende versie van oxycodon, die ik in combi met traagwerkende oxycodon nam om de dagelijkse durende pijn enigszins proberen te beheersen. Ook heb ik infiltraties in mijn ruggewervel gehad, achttien inspuitingen in drie keer. Ik maak me er best zorgen over, daar ik dat voor de vallen niet had. Altijd warme benen enz en nu het linkerbeen dus niet. Maar het is dus komt het van de knie of komt het van de rug? Neem ik aan?