Ik probeer steeds iets aan m’n psychiater te vertellen, wat ik moeilijk vind om uit te leggen. Ik weet niet of het ook een naam heeft.
Het is gewoon de hele tijd dat m’n wereld veranderd in omgeving. Het ziet er elke keer anders uit, en ze vraagt ook steeds wat er veranderd? ik zeg ook steeds ik weet het ook niet. Want ik weet niet wat er aan veranderd. M’n omgeving en mensen zien er gewoon steeds anders uit. En vooral waar ik tegen op loop is dit. Ik weet niet of ik het goed kan uitleggen, maar ik zal het proberen. Bijvoorbeeld als ik buiten loop of binnen zit. Niks komt meer binnen zoals het was. Het lijkt wel alsof de realiteit van de wereld niet meer op me afkomt. Niks komt meer op me af. Zo’n gevoel heb ik. Alles lijkt wel stilstaand. Alsof het niet op mij afkomt… Ik weet niet of iemand mij kan helpen het beter uit te leggen? want de psychiater begrijpt het steeds niet.
