Mijn vriend is depressief, ik ben ten einde raad

Hij moet hulp zoeken. Je kunt voorstellen om een psychiater te vinden voor hem. Als hij dat niet wil, dan denk ik dat het voor jouzelf het beste is om hem te laten gaan. Hij moet wel beter willen worden en dat gaat alleen met professionele hulp. Als hij dat niet wil, en je blijft bij hem, dan sleurt hij je mee in zijn depressie.

Ik ben een 32 jaar oude vrouw en ben zelf vaak depressief. Mijn depressies is de voornaamste reden dat mijn huwelijk vijf jaar geleden op de klippen is gelopen. Gezien vanuit de persoon die aan depressies lijdt, kan ik zeggen dat het enorm zwaar is. Persoonlijk leek het alsof vast zat in mezelf en me niet kon uitdrukken door de mist van depressieve gevoelens, zelfs niet voor mijn geliefden. Pas toen ik de moed en wil had om hulp te zoeken, lukte het me om beter te worden. Als je van hem houdt, en gelooft dat hij ook van jou houdt, heb dan alsjeblieft geduld. Mannen gaan op een andere manier om met dingen, dan vrouwen. Ik weet dat het niet is wat je wilt horen, maar ik wilde toch mijn kant van het verhaal vertellen.

Ik herken me in jouw verhaal. De stemming van mijn verloofde (we zijn 8 maanden verloofd) is kort geleden omgeslagen. Ik realiseerde een week of twee geleden dat hij depressief is, maar ik weet niet goed hoe ik hem moet helpen. We hebben net samen een huis gekocht (5 maanden geleden) en hij zegt dat hij zich gevangen voelt. Hij staat op het punt om het huwelijk af te blazen, wil het huis verkopen en onze relatie beëindigen. We zijn nu vijf jaar bij elkaar en tot nu toe is het echt fantastisch geweest. Deze omslag is daarom extra moeilijk. Ik heb het gevoel dat zijn lichaam wel hier is, maar zijn geest niet. Ik heb voorgesteld om naar een dokter te gaan, maar hij wil niet. Mensen zeggen dat het beter wordt, maar ik vind het moeilijk om dat nu te geloven.

Mannen zoeken minder snel hulp omdat zij dit zien als een teken van zwakte en de samenleving zegt mannen dat ze sterk moeten zijn. Helaas is een van de symptomen van depressie dat mensen zich terugtrekken en alles opkroppen, dus verwacht niet dat hij opeens zijn gevoelens met je gaat delen. Hij moet de moed zien te vinden om te accepteren dat hij depressief is en dat hij hulp nodig heeft. Het is zijn verantwoordelijkheid en je kunt hem niet dwingen. Als hij op deze manier doorgaat en hulp weigert, dan moet je verder gaan met je leven zonder schuldgevoel.