♥ 0 |
Ik heb altijd een lage bloeddruk gehad. Vraag me niet wat de getallen zijn, ik onthoud dat nooit. Maar de doktersassistente zegt altijd ‘wow, wat heb je een mooie bloeddruk’. Ze zeggen niet eens dat het laag is voor mijn leeftijd (ik ben 61) maar gewoon dat het een mooie bloeddruk is in het algemeen. Een paar maanden geleden ging ik naar de huisarts omdat ik last had van stress. Mijn bloeddruk was ongeveer 140/90 wat de hoogste bloeddruk was die er ooit bij mij gemeten is. De huisarts maakte zich niet heel erg zorgen omdat ik daar natuurlijk was omdat ik gestrest was, en hij dacht erover na om me antidepressiva voor de te schrijven. Hij adviseerde om minder cafeïne te drinken (een kleine kop koffie bij het ontbijt, een klein glas cola light bij de lunch en soms bij het avondeten). Maar goed, ik heb mijn broeddruk sinds die tijd niet meer op laten meten en ik liep mij apotheek binnen vandaag en daar kon je je bloeddruk laten opmeten. Mijn god. Ik heb dat dus gedaan en mijn bloeddruk was 180/100. Ik schrok me kapot. Ik heb het toen nogmaals gedaan omdat ik dacht dat ik het apparaat verkeer bediend had ofzo, en buiten dat, ik was op dat moment een beetje boos over iets. Uiteindelijk heb ik vier keer mijn bloeddruk opgemeten en de laagste druk die ik kreeg was 134/85. Dat is nog steeds veel hoger dan mijn bloeddruk normaal is. Dus mijn vraag is: kan ik de metingen die ik zelf heb verricht als juist beschouwen? En belangrijker, kun je zo snel van een heel goede bloeddruk naar een hoge bloeddruk gaan, in minder dan een jaar of wil dat zeggen dat ik geleidelijk aan een hoge bloeddruk ontwikkel? Omdat iedereen altijd zei dat ik zo’n mooie bloeddruk had, heb ik me er nooit eerder zorgen om gemaakt.
Gemarkeerd als spam
Antwoord toevoegen
|
Moet ik me zorgen maken over mijn hoge bloeddruk?
Reageren